کانادا چگونه بر فضای مجازی حکمرانی می‌کند

کانادا با قوانین حفاظت از داده‌ها، مبارزه با اسپم و مقررات مقابله با آسیب‌های آنلاین فضای مجازی را مدیریت می‌کند. این قوانین بر رضایت کاربران برای جمع‌آوری داده‌ها، حذف محتوای مضر ظرف 24 ساعت و وضع جریمه‌های سنگین برای نقض حریم شخصی تأکید دارند.

به گزارش افتانا، معروف است که «کانادا یک جامعه برخط است» چراکه کانادایی‌ها از سایر کشورهای جهان زمان بیشتری را در اینترنت سپری می کنند. کشور کانادا واقع در شمال قاره آمریکای شمالی از جمله کشورهای عضو اتحادیه مشترک المنافع است که پادشاه انگلستان با تعیین یک فرماندار کل در این کشورها کماکان اعمال نفوذ دارد اما تصمیمات سیاسی و قانون‌گذاری آنها مستقل انجام می‌شود. این کشور به دلیل سیاست‌های مهاجرتی خود کشوری با تنوع ملیت های مختلف به شمار می رود و جمعیت آن روبه افزایش است.

اولین دسترسی به اینترنت در کانادا در سال 1988 اتفاق افتاد. در آن زمان، کانادا به شبکه‌ی اینترنت جهانی متصل شد و از طریق گروه تحقیقاتی به نام CANARIE به تبادل اطلاعات پرداخت. در اوایل، تعداد کاربران اینترنت در کانادا بسیار محدود بود، ولی به تدریج با رشد تکنولوژی و افزایش دسترسی به اینترنت، این تعداد در دهه 1990 و 2000 به سرعت افزایش پیدا کرد.

براساس برآوردهای متعلق به جامعه کانادا، در سال گذشته میلادی از میان جمعیت 40 میلیونی این کشور، 36.47 میلیون کاربر ثابت اینترنت وجود داشت که حدودا 94 درصد جمعیت را شامل می شد. همچنین کانادا 31 میلیون کاربر رسانه های اجتماعی دارد که معادل 82 درصد از جمعیت این کشور است.

شبکه‌های اجتماعی پرکاربر؛ از فیس‌بوک تا لینکدین
در میان شبکه های اجتماعی پرکاربرد در کانادا، فیسبوک با 26 میلیون کاربر تقریباً 73 درصد جمعیت را دربر می گیرد و بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است؛ در رتبه دوم شبکه اجتماعی لینکدین (linkedin) قرار دارد که 23 میلیون کاربر کانادایی دارد. لینکدین یک شبکه اجتماعی تجاری و اشتغال‌محور آمریکایی است؛ علت استفاده زیاد از آن در کانادا به سیاست مهاجرپذیری این کشور برمی گردد و افرادی که به این کشور وارد می شوند با استفاده از این پلتفرم به جستجوی کار می پردازند. در رتبه های بعدی اینستاگرام و تیک تاک قرار دارند. همچنین در میان پیام رسان ها نیز، 60 درصد از جمعیت کاربران از فیس بوک مسنجر استفاده می کنند؛ همچنین واتساپ، فیس تایم(برنامه تماس اختصاصی شرکت اپل) و آی مسنجر) (iMessengerدر رتبه های بعدی قرار دارند. با توجه به ضریب نفوذ بالای اینترنت در کشور کانادا، قوانین متعددی از سالهای گذشته تاکنون برای نظارت بر فضای مجازی و پلتفرم ها در کانادا تصویب شده است که با توجه به نیاز زمان به روزرسانی می شود. در این گزارش به بررسی این قوانین می‌پردازیم.

قانون حفاظت از اطلاعات شخصی و اسناد الکترونیکی 2000
قانون حفاظت از اطلاعات شخصی و اسناد الکترونیکی کانادا با هدف تنظیم نحوه جمع آوری، استفاده و افشای اطلاعات شخصی توسط سازمان‌های تجاری در سراسر کانادا (به استثنای ایالت های کبک، آلبرتا، و بریتیش کلمبیا که قوانین حریم خصوصی خاص خود را دارند) تدوین شده است. براساس این قانون سازمان‌ها باید قبل از جمع آوری اطلاعات شخصی، هدفی را که اطلاعات برای آن جمع آوری می شوند، مشخص کنند.

همچنین سازمان‌ها موظف‌اند پیش از جمع آوری، استفاده یا افشای اطلاعات شخصی، رضایت آگاهانه فرد را دریافت کنند.
سازمان‌ها باید اطلاعات شخصی را تنها برای اهدافی که اعلام کرده‌اند استفاده یا افشا کنند و پس از آنکه دیگر نیازی به آن اطلاعات ندارند باید آنها را حذف کنند. همچنین براساس این قانون افراد حق دارند به اطلاعات شخصی خود که توسط یک سازمان نگهداری می‌شود دسترسی داشته باشند و درخواست اصلاح آن را بدهند. از سویی سازمان‌ها تنها مجاز به جمع آوری اطلاعاتی هستند که برای اهداف مشخص شده ضروری است و اطلاعات غیرضروری نباید جمع آوری شود.

قانون مبارزه با هرزنامه ها 2010
هدف اصلی قانون مبارزه با هرزنامه‌ها، محافظت از شهروندان کانادا در برابر هرزنامه های الکترونیکی، نرم افزارهای مخرب و اقدامات کلاهبرداری مرتبط با فناوری های الکترونیکی است. طبق این قانون، هر سازمان یا فردی که قصد دارد پیامهای الکترونیکی تجاری مثل ایمیل ها یا پیامک های تبلیغاتی به کاربران ارسال کند، باید ابتدا رضایت آگاهانه کاربر را دریافت کند. همچنین هر پیام الکترونیکی طبق این قانون، باید شامل اطلاعاتی باشد که به طور واضح و مشخص هویت فرستنده را معرفی کند. طبق این قانون، تمام پیام‌های تجاری باید حاوی گزینه‌ای باشند که کاربران به راحتی بتوانند از دریافت پیام‌های آتی انصراف دهند. گزینه لغو اشتراک باید ساده و بدون هزینه باشد، و سازمان‌ها موظفند درخواست‌های لغو اشتراک را در مدت 10 روز عملی کنند. همچنین این قانون استفاده یا توزیع نرم افزارهای مخرب (مثل ویروس‌ها، تروجان‌ها و بدافزارها) از طریق پیام‌های الکترونیکی را ممنوع می‌کند.

قانون مقابله با آسیب‌های آنلاین 2024
طبق قانون مقابله با آسیب‌های آنلاین پلتفرم‌ها موظف هستند اقداماتی برای کاهش خطر مواجهه کاربران با محتوای مضر مانند نفرت پراکنی، تصاویر غیراخلاقی کودکان و محتوای تحریک کننده خشونت اتخاذ کنند؛ همچنین پلتفرم‌ها باید ویژگی‌های طراحی شده برای محافظت از کودکان، مانند تنظیمات مناسب برای سنین مختلف، را پیاده سازی کنند.
پلتفرم ها همچنین ملزم به حذف محتوای توزیع شده بدون رضایت (مثل تصاویر خصوصی) و محتوای سوءاستفاده جنسی از کودکان در عرض 24 ساعت پس از گزارش آن هستند. قانون آسیب های آنلاین به طور خاص 7 دسته از محتوای مضر را هدف قرار می دهد: محتوایی که یک کودک را قربانی جنسی می‌کند یا یک بازمانده را دوباره قربانی می‌کند، محتوای صمیمی که بدون رضایت پخش می شود، محتوایی که نفرت پراکنی را ترویج می کند، محتوای مرتبط با افراط گرایی یا تروریسم خشونت آمیز، محتوای تحریک کننده خشونت، محتوای مورد استفاده برای سوءاستفاده از کودکان و محتوایی که کودک را وادار به آسیب رساندن به خود می کند. تعهدات مربوط به این 7 دسته از محتوای مضر تحت سه وظیفه سازماندهی می شود: وظیفه مسئولیت پذیری. وظیفه حمایت از کودکان و وظیفه غیرقابل دسترس ساختن مطالب خاص .

استراتژی ملی امنیت سایبری کانادا
استراتژی ملی امنیت سایبری کانادا یک چارچوب جامع برای حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی کانادا در برابر تهدیدات سایبری است. هدف این استراتژی تقویت مقاومت سایبری، بهبود توانایی های امنیتی و مقابله با تهدیدات رو به افزایش است. این سیاست‎ها بر تقویت همکاری‌ها بین دولت، بخش خصوصی و نهادهای آکادمیک برای مقابله با تهدیدات سایبری تاکید دارند. همچنین یکی از خطوط جدی این سیاست‌ها افزایش آگاهی و آمادگی مردم و کسب‌وکارها در مواجهه با خطرات سایبری است.