آیا به پایان نسل هارد درایو رسیده‌ایم

اختصاصی افتانا: با راه اندازی قریب‌الوقوع PLC و تمرکز سازندگان هارد درایو بر هایپراسکیلرها، مصرف‌کنندگان در آینده‌ای نزدیک هارد درایوها را کنار خواهند گذاشت.
 
به گزارش افتانا، مصاحبه اخیر شان رزمارین، معاون تحقیق و توسعه (واحد مهندسی مشتری) در Pure Storageکه طی آن پیش‌بینی کرده بود هیچ هارد درایو دیگری پس از سال 2028 در بازار وجود نخواهد داشت، باعث ایجاد یک بحث بین جوامع فناوری اطلاعات شده است.
 
افزایش هزینه برق احتمالا آخرین میخ بر تابوت تکثیر درایو هارد دیسک (HDD) در هایپراسکیلرها خواهد بود، اگرچه ورود قریب‌الوقوع فناوری PLC (سلول در سطح پنج) و قیمت پایین برای SSD می‌تواند در این زمینه نقش داشته باشد زیرا همه چیز در مورد مشتریان سازمانی است، نه کاربران نهایی و مصرف‌کنندگانی مانند من و شما.
 
البته Pure Storage علاقه خاصی به جابجایی و تشویق همه به حرکت فراتر از درایوهای هارد دیسک دارد، زیرا فضای ذخیره‌سازی AFA (All Flash Array) مجهز به SSD اختصاصی خود به نام DFM (برای Direct Flash Array) را می‌فروشد.
 
این شرکت قصد دارد مدل‌های 300 ترابایتی را تا سال 2026 معرفی کند و احتمال دارد تا سال 2029 ظرفیت مورد انتظار به 600 ترابایت برسد. در چند سال گذشته، ناظران ممکن است متوجه روندی شده باشند. صرفه‌جویی در مقیاس به این معنی است که این ابر مقیاس‌کننده‌ها - نه بازار مصرف - هستند که باعث نوآوری در هارد دیسک‌ها می‌شوند. این توضیح می‌دهد که چرا هارد دیسک‌های 2.5 اینچی هفت سال است که در 5 ترابایت گیر کرده‌اند در حالی که برادران 3.5 اینچی آنها به 30 ترابایت رسیده‌اند.
 
هارد دیسک‌های قابل حمل ممکن است در اوایل سال آینده ناپدید شوند، زیرا میانگین قیمت SSDهای داخلی بزرگ و بدون هیچ پایانی در حال کاهش است. در حال حاضر ارزانترین SSD  با حجم 2 ترابایتی حدود 30 دلار به ازای هر ترابایت در مقایسه با 25 دلار برای یک هارد دیسک قابل حمل 2 ترابایتی هزینه دارد.
 
می‌توان گفت نوآوری در هارد دیسک‌ها دیگر به نقطه پایان رسیده است و آخرین بار فقط شرکت سیگیت بود که توانست یک هارد با ظرفیت 8 ترابایت راهی بازار کند و دیگر شاهد تغییری در بازار این کالا نبوده‌ایم.
 
همانطور که برای وسترن دیجیتال، ظرفیت آن نیز در محدوده مصرف‌کننده آن در 8 ترابایت متوقف شده است، اگرچه دارای هارد دیسک بازی پررونق WD_Black است. بنابراین یک بار، یک SSD  با ظرفیت 8 ترابایت به 100 دلار می‌رسد که پایانی برای هارد دیسک‌های سنتی مصرف‌کننده خواهد بود.
 
در واقع، اگر ظرفیت‌های بالاتری می‌خواهید، باید برای ظرفیت‌های بزرگ‌تر از شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران یا محدوده تجاری خرید کنید، اما حتی آن هم دوام نخواهد آورد.
 
راوی پندکانتی، معاون وسترن دیجیتال در مدیریت محصول HDD در مصاحبه‌ای اختصاصی با TR Pro صراحتاً اعلام کرد که دلیل اینکه ما هنوز نمی‌توانیم هارد دیسک‌های 26 ترابایتی بخریم، این است که این هارد دیسک‌ها هاست- درایوهای مدیریت شده که جایگزینی برای HDDهای CMR نیستند.
 
آن‌ها به نرم‌افزار میزبان و اصلاح پشته با جریان‌های داده‌های متوالی و مدیریت خطا برای نوشتن تصادفی نیاز دارند. به عبارت دیگر، هرچه ظرفیت‌ها بیشتر باشد، فناوری‌های آماده‌تر برای سازمان‌ها در آینده اضافه خواهند شد که پذیرش آن را برای کاربران در دنیای مصرف‌کننده پیچیده و گران‌تر می‌کند.
 
سیگیت و وسترن دیجیتال مدت‌هاست که شرط‌های خود را حفظ کرده‌اند، زیرا نوشته روی دیوار درایوهای دیسک سخت بود. سیگیت در حال حاضر SSD می‌فروشد و وسترن دیجیتال به لطف خرید Sandisk و همکاری با Kioxia، یک بازیگر اصلی در حافظه‌های ذخیره‌سازی است. از طرف دیگر، توشیبا در مورد برنامه‌های SSD خود در صورت وجود، هیچ اعلام آمادگی نکرده است.
 
همیشه مقداری تقاضا برای هارد دیسک‌های با ظرفیت بالا برای بازاری خاص از خریداران (عمدتاً NAS) وجود خواهد داشت و احتمالاً در آینده قابل پیش‌بینی توسط بازیافت‌کنندگان هارد دیسک مانند MaxDigitalData یا Water Panther که هارد دیسک‌ها را از هایپراسکیلرها بازسازی کرده‌اند، با گارانتی و قیمت ارزان‌تر ارائه می‌دهند، سرویس خواهد شد.
 
هارد دیسک‌های کافی در مراکز داده در سرتاسر جهان وجود دارد تا این اکوسیستم در آینده قابل پیش‌بینی رشد کند تا زمانی که ابر مقیاس‌کننده‌ها تصمیم بگیرند به سمت فناوری دیگری حرکت کنند، خواه DNA، SSD یا چیز دیگری باشد.