آنهایی که سر و کارشان با امنیت و ابزارهای امنیتی است، جور دیگری فضای مجازی را میبینند و امنیت برایشان رنگ و بوی دیگری دارد. برای این متخصصان امنیتی، حضور و ورود تبهکاران و بزهکاران سایبری بدترین اتفاقی است که میتواند در فضای سایبر بیفتد.
آنهایی که سر و کارشان با امنیت و ابزارهای امنیتی است، جور دیگری فضای مجازی را میبینند و امنیت برایشان رنگ و بوی دیگری دارد. برای این متخصصان امنیتی، حضور و ورود تبهکاران و بزهکاران سایبری بدترین اتفاقی است که میتواند در فضای سایبر بیفتد.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، به همین دلیل هم است که اگر از آنها بپرسید بدترین اتفاق سال ۹۱ چه بود احتمالاً از حمله ویروسها و دزدیده شدن اطلاعات کاربران یاد میکنند. سینا بقایی مدیر عامل شرکت ایدکو هم از همان دسته متخصصانی است که حفظ امنیت کاربران در فضای مجازی را تا سر حد نان شب واجب میداند.
مهمترین رویداد امنیتی حوزه افتا در سال ۹۱ از دیدگاه شما چیست؟
به اعتقاد من حمله ویروس فلیم به وزارت نفت و سازمانهای متبوعش به دلیل طولانی بودن زمان شناسایی آن از مهمترین اتفاقات امنیتی سال ۹۱ بود. شاید بتوان گفت تفاوت در نوع طراحی این ویروس خسارتهای زیادی را به بار آورد. در واقع ویروس فلیم به دلیل تفاوت در ساختار طراحی و همچنین حجم خسارتی که به بار آورد، نسل جدیدی از ویروسها بود.
با توجه به اینکه کشور ما آماج حملات سایبری است، تحلیل شما از این رویدادها چیست و آینده را چطور ارزیابی میکنید؟
هرچه میزان وابستگی افراد به چیزی بیشتر شود، خطرات و آسیب پذیری های آن، نیز بیشتر میشود. به عنوان مثال، ویندوز که کاربران زیادی دارد، همواره مورد حمله بیشتر بدافزارها قرار گرفته است.
این مسئله که تا چه میزان به ابزارهای تکنولوژی و صنعت IT که کلیه فعالیتهای اقتصادی، بازرگانی و تولیدی را درگیر خود کرده است، وابسته هستیم ما را با خطرات بیشتری در این حوزه مواجه کرده و خواهد کرد.
این قضیه در مورد کشورها نیز صادق است. طی سالهای اخیر سیاستهای هسته ای ایران که همگام با جامعه جهانی نبود، سبب شد تا سایر کشورها به جای لشگرکشی به کشور برای مقابله با این سیاستها ترجیح بدهند از ابزارهای مخصوص فضای مجازی برای دریافت اطلاعات بهره ببرند.
البته باید این نکته را هم مدنظر داشته باشیم که این آسیب پذیری ها تنها مربوط به کشور ما نیست. به طوریکه هر روز در اخبار شاهد ظهور و بروز ویروسهای تخریب گر به سازمانهای اروپایی و امریکایی هستیم.
رویکرد بخش دولتی نسبت به حضور بخش خصوصی در حفظ امنیت سایبری را چطور اریابی میکنید؟
به دلیل اینکه اکثر شرکتهای خصوصی فعال در حوزه امنیت نماینده شرکتهای خارجی هستند و تولید داخلی چندانی در زمینه تامین امنیت وجود ندارد، بدنه دولتی اعتماد و اطمینان چندانی به محصولات خارجی ندارند و همواره این نگرانی در بین آنها وجود دارد که احتمال اینکه این شرکتهای امنیتی تولید کننده محصولات غیر بومی، قصد خروج اطلاعات آنها را دارند.
نتیجه چنین تفکری عدم اعتماد به محصول خارجی و همچنین عدم دخالت بخش خصوصی در تصمیمات کلان کشوری میشود.
با این اوصاف شما راه حل را در تولید محصولات بومی توسط بخش خصوصی میبینید. در این صورت دولت چه نقشی در توانمند سازی بخش خصوصی میتواند داشته باشد؟
اگر واقعاً این نگرانی از سوی دولتیها وجود دارد که با استفاده از محصول خارجی اطلاعات آنها درز پیدا میکند، پس باید سرمایه گذاریهای قابل قبولی در این حوزه فراهم شود تا به مرور زمان محصول داخلی که همگام با استانداردهای جهانی در حال رشد است، جایگزین محصول خارجی شود.
چنین اتفاقی تنها با تخصیص بودجه و همچنین یک کار گروهی امکان پذیر خواهد شد. زمانی من پیشنهاد تولید یک ضدبدافزار بومی را دادم که در کنار یک ضدبدافزار خارجی کارکند. در این شرایط و به مرور زمان ضدبدافزار داخلی رفتار خود را تطبیق داده و نقاط ضعف خود را اصلاح خواهد کرد.
با توجه به اظهارات غرب در خصوص ارتش سایبری، لطفاً دیدگاه خود را در این خصوص بفرمائید آیا وجود چنین ارتشی به کنترل حملات کمک میکند؟
با توجه به اینکه سایر کشورها نیز چنین رویکردی را مد نظر قرار داده و آن را توسعه میدهند، وجود چنین ارتشی میتواند تا حدی خوب باشد. در واقع ارتش سایبری به عنوان بعد جدیدی از ارتشها وارد عمل شده و از مرزهای مجازی محافظت میکنند. البته به نظر من بهتر است ارتش سایبری را محدود به مقابله با حملات سایر کشورها نکنیم و از وجود چنین ارتشی برای جلوگیری از ورود تبهکاران و بزرهکاران داخلی و خارجی به محدوده مجازی کشور بهره ببریم.
جهت مشاهده متن مطالب دیگر درباره آنچه که در حوزه افتا در سال ۱۳۹۱ روی داده است، ویژه نامه نوروزی افتانا را دانلود کنید و بخوانید.