فیلترینگ افراطی، تهدیدی علیه امنیت ملی!

فیلترینگ اینترنت امروزه به یک پدیده رایج و لازم در بسیاری از جوامع تبدیل شده است. از کشورهایی مثل آمریکا، کانادا، آلمان، انگلیس و حتی اسرائیل گرفته تا همین کشورهای عربی منطقه خلیج فارس همه از فیلترینگ استفاده می کنند.

بنابراین فیلترینگ اینترنت، پدیده ای مخصوص ایران یا چین نیست بلکه در همه کشورهایی که داعیه دموکراسی و حقوق بشر را هم دارند وجود دارد.

اما آنچه تفاوت می کند مصادیق سایت های فیلتر شونده است. در بعضی از کشورها مصادیق فیلترینگ تنها مواردی همچون سایتهای مستهجن، فعالیتهای تروریستی و یا خرابکاریهای اینترنتی و موارد مشابه را شامل می شود.

بدیهی است در چنین کشورهایی تلاش برای دور زدن سیستم های فیلترینگ

به عنوان یک پدیده مزموم در نزد اذهان مردم شناخته می شود. چراکه در این کشورها اصولا برای کارهای روزمره ای مانند تحقیق و جستجو در اینترنت، مراجعه به شبکه های اجتماعی، دسترسی به Email و ... نیازی به استفاده از نرم افزارهای موسوم به فیلترشکن نیست.

اما وقتی که دایره فیلترینگ تنگ و تنگتر می شود و دامنگیر جستجوگر گوگل، شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک، یوتیوب و ... هم می شود و زمانی که کاربران برای دسترسی و استفاده از Email خود هم که از جمله بدیهی ترین نیازها محسوب میشود با مشکل روبرو می شوند چاره ای جز استفاده از روشهای دور زدن فیلترینگ نمی یابند.

لذا تمام اقشار جامعه از دکتر و مهندس و استاد دانشگاه گرفته تا دانشجو و کارمند و دانش آموز متوسل به استفاده از فیلترشکن می شوند.

بی تردید فیلترینگ بی رویه و غیر منطقی سایت های اینترنتی در هر کشوری پیامدهای زیر را در پی دارد:

۱- رایج شدن استفاده از سیستم های فیلترشکن و ریختن قبح عرفی آن: اگر تا کنون افراد معدودی برای دسترسی به سایتهای غیراخلاقی یا معاند از فیلترشکن استفاده می کردند با تشدید فیلترینگ، همه کاربران

ناچار به استفاده از آن می شوند.

۲- ایجاد بازار عظیم زیرزمینی فروش فیلترشکن: تشدید سیستم فیلترینگ بیش از همه باعث خوشحالی افرادی می شود که با صرف هزینه ای اندک و با فروش زیرزمینی VPN و فیلترشکن، سودهای کلانی را به جیب می زنند.

۳- اینترنت بی فیلتر! : نرم افزارهای فیلترشکن علاوه بر اینکه دسترسی به سایتهای مورد نیاز کاربر را فراهم می کنند بلکه متاسفانه درهای مسدود سایتهای غیراخلاقی را نیز می شکنند و این مسئله واقعا باعث نگرانی بوده و جای تامل دارد.

۴- پیچیده شدن ردیابی جرائم اینترنتی: از آنجا که سیستم های فیلترشکن باعث دور زدن سیستم های واسط مخابراتی می شوند هنگام ردیابی جرائم اینترنتی، یافتن سرنخ ها برای پلیس سایبری سخت تر و پیچیده تر و گاه غیرممکن می گردد.

نگرانی های امنیتی:

یکی از نگرانی های اصلی از رواج نرم افزارهای فیلترشکن، مسائل امنیتی کاربران و حتی دستگاههای دولتی است. بر اساس آنچه که گفته شد تشدید بی رویه سیستم فیلترینگ منجر به ترویج بی رویه سیستم های فیلترشکن می شود.

اما سئوال اصلی این است: این سیستم های فیلترشکن توسط چه کسانی ساخته می شوند؟ چه اطلاعاتی را از سیستم کاربر به خارج منتقل می کنند؟

وقتی که کاربران برای استفاده از Email، فیسبوک، و حتی کارهای بانکی

و هزاران وب سایت دیگر که حاوی اطلاعات محرمانه هستند از فیلترشکن استفاده می کنند و نام کاربری و کلمه عبور خود را بدون دغدغه و نگرانی وارد می کنند نرم افزارهای فیلترشکن امکان سوء استفاده از این اطلاعات را خواهند داشت! هیچ تضمینی وجود ندارد که اطلاعات شخصی و محرمانه کاربر مورد سوء استفاده قرار نگیرد.

نکته قابل تامل تر این است که برخی از معاندان شناخته شده نظام هم در خارج از کشور اقدام به تولید و انتشار رایگان نرم افزارهای فیلترشکن می کنند و متاسفانه طیف وسیعی از کاربران ایرانی نیز صرفا جهت دسترسی به شبکه های اجتماعی و یا انجام کارهای روزمره خود از این فیلترشکن ها بر روی سیستم های خود و حتی تلفن همراه خود استفاده می کنند.

نکته تأسف برانگیزتر ماجرا اینجاست که بخشی از کارمندان ادارات و ارگانهای دولتی، بانک ها، وزارتخانه ها و دستگاههای حساس نیز از همین ابزار برای دور زدن فیلترینگ بر روی سیستمهای ادارات و حتی موبایل خود استفاده می کنند.

فیلترشکن هایی که به ظاهر فقط فیلترینگ را دور می زنند اما در واقع این قابلیت را دارند که کلمات عبور کاربر، اطلاعات محرمانه، اطلاعات تماس، پیامکها و بسیاری اطلاعات دیگر را نیز به سرقت ببرند!

آنچه که باعث شده شکستن فیلترینگ با اقبال عمومی مواجه شود تشدید بی رویه و غیر منطقی سیستم فیلترینگ است. بدیهی است اگر متولیان پالایش اینترنت کشور وضعیت اینترنت را بگونه ای درآورند که اقشار مختلف جامعه بتوانند نیازهای روزمره کاری خود را بدون نیاز به فیلترشکن ها برطرف سازند بازار فیلترشکن ها از سکه خواهد افتاد و راه های سوء استفاده از اطلاعات کاربران کاهش خواهد یافت.

کاملا موافقم مردم را هر چه بیشتر منع کنند بدتر می شود باید به این نکته توجه کرد که هر مرده ای را در گور خودش میگذارند پس مردم را ازاد بگذارند تا خودشان تصمیم بگیرند

اگرابتداسطح فرهنگ استفاده کنندگان از فضای مجازی بالا برده شودو فیلترینگ صحیح صفحاتی که بااصول اخلاقی جامعه ی ما منافات دارندبادقت بیشتری صورت گیرد،در مرحله ی بعد،افزایش پهنای باند بسیار خوب و ستودنیست .
بجرات میتوانم بگویم که به سبب رواج استفاده از اینترنت (که دلیل عمده ی آن ارائه ی خدمات اینترنتی ارزان قیمت توسط اپراتورهای موبایل و همزمان با آن، عرضه ی گوشیها و تبلتهای هوشمند با قیمتهای نازل در بازار میباشد)در صدزیادی از کاربران ایرانی دیدی تفننی به این ابزار دارندو بهمین سبب سهولت و افزایش سرعت دسترسی حتما" ناهنجاریهائی را در پی خواهدداشت.تصمیم در مورد این تغییر تسهیلی میتواند صاحبنظران و تصمیم گیرندگان سطوح کلان مملکتی را در برابر این چالش مهم قراردهدکه:آیاعاقلانه و صحیح است که اخلاق را فدای علم کنیم؟
امکان دارد پرسشگری نکته بین ،این سوال را مطرح سازد:آیا در غرب چنین شده است و یا اگر چنین شده ،آیاضرری هم متوجه ایشان گشته است؟
در جواب چنین سوالی باید گفت :پرده دری و علنی شدن گناه و شکسته شدن قبح آن که مختص جوامع غربیست،بسیار پیش از ظهور اینترنت نیز رواج داشته واصولا"پس از رنسانس آغاز گشته،درقرن نوزده باظهورمدرنیته و شکوفایی صنعت تشدیدشده و درانتهای قرن بیستم و سالهای آغازین قرن بیست و یک بحداعلای خودرسیده و نهادینه شده است بطوریکه اکنون غربیها از چنین نگرانیهائی رنج نمیبرند. اما جامعه ی ایرانی، اسلامی ما با جامعه ی غرب تفاوتهایی ماهوی واساسی داردو بسیاری از هنجارهای جعلی ونوین غرب درسرزمین ما مذموم و ناپسند مییباشند.پس چنین قیاسی نه ممکن است و نه عاقلانه و منطقی. صداوسیما در زمینه ی فرهنگ سازی در این خصوص میتواند بسیار موثر باشدو عمده ترین مخاطب آموزشها برای استفاده ی درست از اینترنت،باید خانواده ووالدین باشندزیرا که آسیب پذیر ترین قشر در این آوردگاه کودکان و نوجوانانند.
بهرحال همانگونه که نباید اخلاق را قربانی علم نمود ،عکس این عمل نیز شایسته نمیباشد.باید درپی راهکارهائی باشیم که علم و اخلاق را باهم اعتلا بخشیم و نگذاریم پیشرفت هیچکدام سد راه ترقی دیگری باشد واین مهم را تنها متفکران مسلمان ایران خواهند توانست تحقق بخشند زیرا که هیچ فرمول غربی ای برای آن موجود نیست زیراکه غرب ،اخلاقگرائی و سلامت روانی خودرا قرنهاست فدای تکنولوژیش نموده است.

میشود مردم راآزاد گذاشت تا خودشان تصمیم بگیرندفقط بشرطی که تصمیم گیریشان برای کل جامعه عواقب سوءنداشته باشد.تاریخ آینده جهان ثابت خواهد کرد که دکترین ( دموکراسی لذت گرایانه) و( آزادی شخصی مطلق)که فعلا" غرب از آن بهره میبردو پیشینه ای در حدفقط چنددهه دارد بزودی به بن بست خواهد رسیدو آنان نیز ناچار خواهند شد (اعمال محدودیتهای اخلاق گرایانه و دین مدارانه توسط برگزیدگان و نخبگان جامعه برای خود و عامه مردم)را در سرلوحه ی دیسیپلین اجتماعیشان قراردهند.