بر اساس سند جدید منتشر شده از سوی ادوارد اسنودن، سازمان اطلاعات بریتانیا GCHQ با جاسوسی مستقیم علیه دیتای کاربران روی فیبر نوری، برنامه ای به مراتب وسیعتر و وحشتناک تری از برنامه پریسم امریکا ایجاد کرده است.
منبع : سایت خبر آنلاین
بر اساس سند جدید منتشر شده از سوی ادوارد اسنودن، سازمان اطلاعات بریتانیا GCHQ با جاسوسی مستقیم علیه دیتای کاربران روی فیبر نوری، برنامه ای به مراتب وسیعتر و وحشتناک تری از برنامه پریسم امریکا ایجاد کرده است.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، گاردین در ادامه افشاگری ها درباره نقض مستقیم حریم خصوصی کاربران اینترنت و موبایل توسط حکومتها با جاسوسی کردن روی دیتا آنها، به نقل از اسنودن - کارمند شرکت مقاطعه کاری که روی برنامه پریسم آزانس امنیت ملی امریکا کار می کرد - نوشت سازمان اطلاعات بریتانیا که به اختصار GCHQ گفته می شود، روی صدها کابل فیبر نوری در انگلیس و اروپا، برنامه ای بنام تمپورا را نصب کرده که صدها برابر وسیعتر از پریسم، اطلاعات و دیتای کاربران را مانیتور می کند.
برنامه مذکور با نام عملیاتی تمپورا Tempora حدود ۱۸ ماه است که به صورت شبانه روزی راه اندازی شده و هدف اصلی این برنامه تسلط بلامنازعه بر اینترنت است.
گاردین نوشته این اسناد نشان می دهد که دو سازمان اطلاعاتی (سازمان اطلاعات انگلیس و آژانس امنیت ملی امریکا) به یکدیگر کمک کرده و با قدرت بافر کردن تمپورا و دسترسی انگلیس به شبکه فیبر نوری و ورودی و خروجی آن به عنوان ترافیک اصلی اینترنت در داخل و خارج بریتانیا ، عملیات مدیریت می شود.
ظاهرا قدرت GCHQ خیلی زیاد بوده و قدرت جمع آوری و ذخیره تمام دیتاهای روی اینترنت را دارد. در این راستا به گفته اسنودن، ابزارهای لازم و پشتیبانی فنی را از سوی آژانس امنیت ملی امریکا دارد
اسنودن می گوید این تنها امریکا نیست که علیه کاربران اینترنت جاسوسی می کند، بلکه برنامه اجرا شده توسط سازمان اطلاعات انگلیس به مراتب بدتر و وحشتناک تر از امریکاست.
به گفته وی ۳۰۰ مهندس سازمان اطلاعات بریتانیا GCHQ، و ۲۵۰ مهندس آژانس امنیت ملی امریکا به صورت شبانه روزی مشغول گردآوری دیتا و آنالیز آن هستند.
گوشه ای از سند فوق سری GCHQ را می بینید:
انگلیس در گلوگاه اطلاعات ورودی خروجی در غرب اروپا قرار گرفته و دیتاها به سوی امریکا از انی محل رفت و آمد دارند و مطابق شکل زیر می توان فهمید چرا موقعیت اطلاعاتی انگلیس حساس تر بوده و می تواند بهتر دیتا ها را جمع آوری کند.
انگلیس خود را چشم ۵ متحد اطلاعاتی (خودش، امریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند) می داند و بدین وسیله خود را در مرکز سازمان های اطلاعاتی می داند و نقش پدربزرگ را برای آنها ایفا کرده و به همین خاطر ابزارهای استراق سمع الکترونیکی-اینترنتی را در خاک خود توجیه می کند.