محققان میگویند باید منتظر رایانههایی باشیم که سرعت عمل آنها ۲۰ برابر قدرتمندترین لپتاپهایی است که در دست داریم.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، طی چهار دهه گذشته، صنعت الکترونیکسازی دنیا همواره متأثر از قانون «مور» بودهاست که میگوید سرعت و قابلیت تجهیزات الکترونیکی هر دو سال یکبار دو برابر میشود. همچنین هر شرکت فعال در حوزه فناوری گجتهای بهتر، هوشمندتر و سریعتری را ارائهمیکند.
گوردون مور، از بنیانگذاران شرکت اینتل که قانون مور را پایهگذاری کردهاست، میگوید: شمار ترانزیستورهایی که در تراشهها قرار میگیرد تقریبا هر ۲۴ ماه یکبار دوبرابر میشود.
ترانزیستورها در واقع ریز سوییچهای الکتریکی هستند که در ساخت تمامی گجتهای الکترونیکی ساختار اساسی و غیرقابل چشمپوشی محسوب میشوند. درحالیکه روزبهروز ابعاد ترانزیستورها کوچکتر میشود شاهد تولید نسل سریعتر با مصرف برق کمتری نیز هستیم.
در این راستا همواره این پرسش مطرح میشود که ترانزیستورها تا چه حد قابلیت کوچکتر شدن دارند؟ این سؤال را میتوان یکی از بزرگترین پرسشهای قرن ۲۱ دانست. برخی این پرسش را مطرح میکنند که آیا میتوان برای این روند، نقطه توقفی تصور کرد یعنی جایی که دیگر نتوان ترانزیستورها را کوچکتر کرد؟ پاسخ به این پرسش چالشی اساسی است بهخصوص که کارشناسان درآمد کسبشده از تولید و فروش ترانزیستورها در سراسر جهان را سالانه بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار عنوان میکنند.
درحالحاضر شرکتهایی همچون اینتل درحال تولید انبوه ترانزیستورهایی به ضخامت تنها ۱۴ نانومتر هستند، یعنی تنها ۱۴ بار عریضتر از مولکولهای DNA. این محصولات از سیلیکن ساخته میشوند که دومین عنصر فراوان در زمین به حساب میآید. ابعاد اتمی سیلیکن تنها دو دهم نانومتر است. ترانزیستورهای فعلی حدود ۷۰ نانومتر ضخامت دارند و میتوان انتظار داشت که همچنان شاهد تولید نمونههای کوچکتر هم باشیم. بدینترتیب میتوان گفت که به محدودیت مطرحشده در ساخت کوچکترین تراتزیستورها نزدیک میشویم.
کارشناسان معتقدند با استفاده از این نسل آتی ترانزیستورها میتوان رایانههای نوری ساخت که سرعت عملکردشان فراتر از تصورات فعلی است، یعنی رایانههایی مبتنیبر نور که تا ۲۰ برابر سریعتر از لپتاپهای قدرتمند فعلی کار میکنند.